Merzouga

Op donderdag zouden we de woestijn in gaan.
Ook nu was er echter een forse storm en dus een ZANDstorm.
We zagen in de kasbah waar we aan het wachten waren echt helemaal niets buiten. De lucht was compleet geel.
Dus de verwachtingen waten niet hoog.
We kregen de vraag of we überhaupt wel wilden gaan.. Natuurlijk wel. Dit doe je immers niet elke dag!
En spijt hebben we niet gehad!
Onderweg ging de wind liggen en brak de zon wat door.
Even wennen om op een kameel te zitten, zeker als zo'n beest van een duin af stapt.
Maar uiteindelijk.. Met losse handjes. :)
Na zo'n anderhalf uur zagen we ineens ons kamp in the middle of nowhere.
Kei tof, zo'n berbertent in een klein groepje.
Enigszins pijn aan de kont maar de sfeer maakte alles goed.
De kameeldrijvers zorgden voor munt thee met deze keer wat minder suiker dan normaal en wij zagen het langzaam donker worden.
Een verschillend gezelschap. Behalve wat Nederlanders ook Belgen, mensen uit nieuw Zeeland, Colombia en Frankrijk.
In het donker bij het kamp lekker tajine gegeten en toen naar de sterren gekeken.
De kameeldrijvers trommelden en zongen wat. Voor mij klonk het alleen als jalla jalla, maar het past bij de sfeer.
Helaas was het de volgende ochtend bewolkt en zagen we de zo'n niet opkomen maar toch.. Een geweldige belevenis.
En we kunnen toch zeggen dat we in een zandstorm op een kameel in de Sahara reden..na een muntthee op de kameel en terug naar Merzouga voor een ontbijt en door naar de dades vallei.